Strona główna Pamięć Teatru - polska fotografia teatralna

Przejdź do treści

pl zmień język na pl

menu

Indeks
Rozdział I 1839 — 1918
Rozdział II 1919 — 1989
Rozdział III 1989 — 2024
O projekcie
Partnerzy

© 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone

Realizacja: Rytm.Digital

Pamięć

Teatru

Polska fotografia teatralna od początku istnienia do dziś

1839 2024

Na pierwszym planie nagi mężczyzna. Jego ciało niedokładnie pomalowane farbami w odcieniach zieleni i brązu. Twarz zakrywa brązowa maska z uwypuklonymi zmarszczkami i długim, haczykowatym nosem. Mężczyzna odchyla się do tyłu, wyrzuca w górę ręce. Wokół fruwają białe pióra.

Czarno-białe zdjęcie grupy aktorów na tle kamiennej ściany. Wszyscy w czarnych garniturach. Mają zdeformowane, wykrzywione, trupie twarze.

Walery Rzewuski (1867)

Róg pokoju. Na drewnianej podłodze klęczą trzy łyse lalki w odświętnych strojach. Są tyłem, twarzami zwrócone w stronę ciemnoniebieskich ścian.

Kolaż czarno-białych zdjęć. Na paskach różnej szerokości twarze aktorek, aktorów, reżyserów. Niektóre spokojne, statyczne, inne bardzo ekspresyjne, uchwycone w ruchu lub w trakcie wypowiedzi.

Pożółkła kartka. Na środku owalne zdjęcie - portret wąsatego mężczyzny. Grzywka ułożona na bok, włosy po bokach bardziej niesforne. Ma na sobie koszulę z wysokim kołnierzykiem, pod szyją ciemny fular. Pod zdjęciem krótka notatka biograficzna.

Czarno-białe zdjęcie, widok z widowni Teatru imienia Juliusza Słowackiego w Krakowie. Fotele zakryte ciemnym materiałem. Scenę zasłania malowana kurtyna - ogromny obraz. Na jego środku eksedra, półkolista nisza. Wokół niej tłoczą się półnagie kobiety i mężczyźni w dramatycznych pozach.

Lekko rozmazane, zielonkawe zdjęcie. Grupa mężczyzn przed dużym budynkiem zdobionym kolumnami i płaskorzeźbami. Stoją oparci o barierkę, patrzą w kierunku obiektywu.

Niemalże puste pomieszczenie z wysokim sufitem. W nim trzej mężczyźni. Jeden na bujanym fotelu, drugi przy stole, trzeci na krześle pod ścianą. Wszyscy zwróceni w lewo, w stronę okna. Na prawej ścianie i suficie kolejne okno w kształcie litery L. Światło wpada przez nie do pokoju, zostawia na ścianie jasne refleksy.

Pierwsza strona pożółkłej gazety. Na górze narysowany anioł trzymający tabliczkę z napisem “Echo”. Poniżej zdjęcie ze spektaklu. Aktorzy nachylają się do leżącej na ziemi kobiety.

Pionowe, czarno-białe zdjęcie. Zbliżenie na twarz dojrzałego mężczyzny. Włosy krótkie, sterczące, brwi gęste. Wokół oczu drobne zmarszczki. Usta rozchylone, wydobywa się z nich dym.

Na szpitalne łóżko pada snop białego światła. Na łóżku nagi, starszy mężczyzna. Ma zamknięte oczy, usta rozchylone. Obok stoi osoba w białym kitlu. Narzuca na leżącego białe prześcieradło. Materiał faluje w powietrzu. Biel kontrastuje z intensywnie czerwoną podłogą.

Czarno-białe zdjęcie. Tuż przy błyszczącej kurtynie stoi krzesło z wysokim oparciem.

Okładka tygodnika “Kłosy”. W dolnej połowie rysunek dojrzałego mężczyzny otulonego ciemnym futrem. Przyciska dłoń do klatki piersiowej. Marszczy gęste brwi. Zaciska usta. Zerka w bok. Po obu stronach wąskie kolumny tekstu.

Sepia. Na okrytej futrem otomanie siedzi kobieta w szacie z frędzlami. Splecione dłonie trzyma na głowie. Ma włosy przewiązane chustą, na szyi, uszach, nadgarstkach dużo biżuterii. Pod zdjęciem ręczny podpis Heleny Modrzejewskiej wraz z datą 1880.

Okładka tygodnika “Goniec”. Na środku portret młodej kobiety profilem. Ubrana jest w białą, dopasowaną sukienkę. Ciemne, gładkie włosy upięte, ozdobione drobnymi kwiatami. Kobieta ma lekko pochyloną głowę. Brodę podpiera złożonym wachlarzem. Wokół zdjęcia narysowana wymyślna ramka.

Młody, szczupły mężczyzna w czarnych bokserkach ćwiczy na materacu gimnastycznym. Staje na głowie, rozciąga się. Jego ciało naprężone.

"A. Strauss" (1909)

Scena w świetle reflektorów. Nad nią, na tle pustych, czerwonych foteli unosi się blondynka w złotej sukni. Kąciki czerwonych ust unoszą się lekko. Z włosów wystają niewielkie gałęzie. Kobieta wystawia rękę w geście pozdrowienia.

Czarno-biały portret kobiety we wzorzystej sukience z dużym dekoltem. Włosy upięte, ozdobione kwiatami. Na szyi perły, przez ramię przewieszony jasny szal z lisa.

Czarno-białe zdjęcie. Na środku łóżko. Na jego skraju, na brzuchu leży kobieta z bardzo szeroką fryzują. Uśmiecha się, zerka w bok. Na łóżku podskakuje mężczyzna w białych ogrodniczkach. Do krocza przyszyty pluszowy penis. Zza łóżka wygląda kobieta z domalowanym zarostem i monobrwią.

Konrad Śniady (2022)

Zdjęcie pewnego siebie dojrzałego mężczyzny w długiej, białej koszuli, kurtce i pasiastych spodniach. Ma rozpuszczone włosy sięgające ramion i futrzaną czapkę. Jedno ze zdjęć pokolorowane. Na innym mężczyzna zdejmuje czapkę, macha nią.

Bogato zdobiony westybul Teatru Słowackiego w Krakowie. Na marmurowych schodach stoi duża grupa ludzi. Osoby w pierwszym rzędzie trzymają biały baner z napisem #TEATRJESTNASZ.

Czarno-białe zdjęcie. Z lewej, na sofie para. Kobieta w stroju ludowym leży, patrzy w obiektyw. Mężczyzna wtula się w jej brzuch. Z prawej, w przejściu mężczyzna w czarnym ubraniu. Ma nastroszone włosy. Na ścianie niewielki obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.

Czarno-białe zdjęcie. Zadymiona scena w półmroku. Przy drucianym płocie mężczyzna na kolanach. Bierze zamach szpadlem. Otaczają go uzbrojeni ludzie w mundurach. Oświetlają go latarkami.

Maurycy Pusch (1891)

Czarno-białe zdjęcie. Kobieta na tle ciemnej zasłony. Pochyla się, rozczesuje długie włosy. Ma przymknięte oczy. Przed nią fotograf. Klęczy, robi zdjęcie. Obok niego kobieta w sukience. Kieruje światłem reflektora.

Czarno-białe zdjęcie. Zbliżenie na twarze kobiety i dziewczynki. Stykają się policzkami. Dziewczynka ma rozchylone usta. Z zaciekawieniem patrzy w obiektyw.

Czarno-białe zdjęcie. Biały materiał rozwieszony na tle ciemnej ściany. Ułożony w łuk faluje. W jego zagłębieniu grupa osób. Tłoczą się, obejmują, podnoszą.

Cenimy Twoją prywatność
Używamy opcjonalnych plików cookie, aby zapewnić najlepszą funkcjonalność strony. Jeśli odrzucisz opcjonalne pliki cookie, stosowane będą wyłącznie pliki cookie niezbędne do funkcjonowania strony.