Home

Jump to content

pl zmień język na pl en change language to en

menu

Index
Part 1. 1839 — 1918
Part 2. 1919 — 1989
Part 3. 1989 — 2024
About the Project
Partners

© 2025 All right reserved

Site by: Rytm.Digital

Theatre

Memory

Polish Theatre Photography from the Beginning until the Present

1839 2024

Sepia. Rozmazany portret kobiety. Ma jasne, kręcone, napuszone włosy. Uśmiecha się szeroko. Zasłania część twarzy białym tiulem.

Rysunek młodego mężczyzny w jasnym fraku. Zrzuca czarną, materiałową opaskę. Pod spodem napis “Boże! odzyskałem wzrok!”

Scena ze spektaklu lalkowego. Przy niewielkich stolikach z parasolkami siedzą lalki. Z tyłu, przy suficie wiszą bardzo duże usta. Nieco niżej, na spiczastej chmurce lewituje niewielka kolumna w stylu jońskim.

Zielonkawe zdjęcie. Przez szybę widać młodą kobietę i mężczyznę w kitlu. Wokół szyby rozwieszone, rozstawione elementy scenografii: hełmy, skórzane i metalowe uprzęże, sztuczne rośliny.

Na rozświetlonej scenie kilkumetrowa, świetlista kula. Za nią ekran. Na nim wyświetlany pulpit komputera.

Czarno-białe zbliżenie na profil młodej kobiety. Włosy zakrywa wzorzysta chusta. Blada cera kontrastuje z ciemnym golfem.

Dream Adoption Society (2019)

Metalowa brama między budynkami, do której prowadzą niewielkie schodki. Siedem osób w białych i różowych maskach pozuje. Opierają się o poręcze, wieszają na prętach, kładą na schodkach.

Czarno-białe zdjęcie. Starsza kobieta ciągnie podniszczony wóz. Jest otulona ciemnym szalem. Ma sterczące, siwe włosy. Szeroko otwiera oczy.

Stefan Okołowicz (2002)

Pożółkła fotografia. Dziewczynka uderza miotłą w snopek słomy. Wokół zdjęcia odręczne, pokreślone notatki oraz fragment tekstu Isi z „Wesela” Wyspiańskiego.

Na pofałdowanej zasłonie projekcja: czarno-białe zdjęcie kaplicy. Na scenie rzędy osób ubranych na biało i czarno. Przemieszczają się od lewej do prawej. W środku kobieta w złotej sukni. Podskakuje.

Maksymilian Fajans (1868)

Lekko rozmazane, zielonkawe zdjęcie. Grupa mężczyzn przed dużym budynkiem zdobionym kolumnami i płaskorzeźbami. Stoją oparci o barierkę, patrzą w kierunku obiektywu.

Czarno-białe zdjęcie. Szczupły, umięśniony mężczyzna w jasnej bieliźnie przyklękuje na drewnianej podłodze. Ręce zwiesza luźno, przymyka oczy.

Mężczyzna w kraciastych spodniach i kamizelce. Na czubku głowy przekrzywiona czapka. Trzyma pudełko. Wyjmuje z niego perukę.

Szkic sceny ze spektaklu. Trzech mężczyzn w surdutach siedzi przy niewielkim stole. Mają poważne miny, marszczą brwi. Grają w karty.

Czarno-białe zdjęcie ze spektaklu. Z przodu trzy osoby w kostiumach chłopów. Głowy zakrywają duże maski. Uproszczone twarze nadają im wygląd postaci z kreskówek. Z tyłu tłoczy się reszta obsady. Przyglądają się im z niepokojem.

„A. Strauss" (1909)

(1900)

Przyciemniona scena. Podłoga drewniana, ściany pokryte boazerią. Na tylnej projekcja: czarno-białe zbliżenie na twarz kobiety. Zdjęcie z dużym kontrastem, detale zacierają się, krawędzie lekko rozmazują.

Zbliżenie na wypiętą pupę w czarnych spodniach. Spomiędzy nóg wystaje rozczapierzona dłoń. Środkowy palec do połowy ukryty w niewielkiej dziurze w kroku.

Czarno-białe zdjęcie. Mężczyzna na tle jasnego materiału. Jest w marynarce i meloniku. Stoi pochylony w wybrakowanym wózku. Trzyma stopy na podnóżku, dłonie opiera o duże koła. Resztki wózkowej konstrukcji przyczepione są skórzanymi paskami do jego nagich ud.

Zbliżenie na dłonie trzymające serce. Lekko błyszczą, całe pokryte czerwoną mazią. Na palcach duże pierścionki. Wokół serdecznego palca opleciony srebrny wąż. Na przedramionach masywne bransolety.

Sepia. Zdjęcie widowni wykonane ze sceny. Publiczność ubrana w ciemne, odświętne ubrania - suknie, garnitury, mundury. Górne balkony przepełnione, bliżej sceny więcej wolnych miejsc. W orkiestronie siedzą muzycy.

Biała scena pudełkowa. Ściany i podłoga oblane krwistoczerwonym płynem. Na drzwiach czerwony napis K+M+B 2022. Na scenie ubrana na czarno kobieta. Pcha pomarańczową maszynę czyszczącą.

Czarno-białe zdjęcie. Z przodu trzy osoby. Stoją w emaliowanych miednicach. Nogi ugięte, twarze wykrzywione. Za nimi kilka drewnianych drabin. Tylna ściana przypomina ogromną szafę. W niektórych szufladach ludzie.

Czarno-biały portret starszego mężczyzny. Ma białe, rozczochrane włosy, siwy zarost. Na czubku głowy czarna czapka. Oczy zasłaniają ciemne, okrągłe okulary. Mężczyzna siedzi w fotelu w grubym szlafroku. Opiera się wygodnie, układa dłonie w piramidkę.

Mężczyzna o delikatnych rysach na tle księżyca. Stoi w sukience tyłem. Odchyla się, ukazując twarz. Ma szeroko otwarte oczy.

Jasne pomieszczenie z szafkami pełnymi kapeluszy. czapek, apaszek. Obok nich blondynka z upiętymi włosami. Przykłada do ciała błękitną suknię z falbaniastymi rękawami.