Strona główna Pamięć Teatru - polska fotografia teatralna

Przejdź do treści

pl zmień język na pl en change language to en

menu

Indeks
Rozdział I 1839 — 1918
Rozdział II 1919 — 1989
Rozdział III 1989 — 2024
O projekcie
Partnerzy

© 2025 Wszelkie prawa zastrzeżone

Realizacja: Rytm.Digital

Pamięć

Teatru

Polska fotografia teatralna od początku istnienia do dziś

1839 2024

Czarno-biały portret kobiety w hełmie nurka. Ma makijaż w stylu retro - cienkie, narysowane brwi, kocie kreski, wyraziste, ciemne usta. Kobieta zerka w bok przez porysowaną, lekko zaparowaną szybkę hełmu.

„A. Strauss" (1909)

Czarno-białe zdjęcie ze spektaklu lalkowego. Lalki i aktorzy w przydużych, przerysowanych maskach patrzą, wskazują na mężczyznę na środku. Ten siedzi w misce, niepewnie patrzy na rozgniewaną kobietę. Za nim chłopiec z karabinem.

Walery Rzewuski (1867)

Pionowe, zielonkawe zdjęcie dwóch mężczyzn. Wykrzywiają twarze. Rozbawieni zerkają na siebie. Jeden trzyma plastikowe wiadro, drugi kładzie mu dłoń na ramieniu.

Pionowe, czarno-białe zdjęcie. Zbliżenie na twarz dojrzałego mężczyzny. Włosy krótkie, sterczące, brwi gęste. Wokół oczu drobne zmarszczki. Usta rozchylone, wydobywa się z nich dym.

Zbliżenie na twarz młodej kobiety ubranej na czarno. Na głowie toczek z woalką.

(1900)

Widok od dołu na elementy scenografii spektaklu lalkowego, cztery materiałowe głowy. Każda kolejna mniejsza od poprzedniej, włożone jedna w drugą jak matrioszka. Do tyłu każdej głowy doczepiony krótki skórzany pasek ze sprzączką.

Czarno-białe zdjęcie. Z prawej mężczyzna. Patrzy w bok. Stoi w rozkroku, ugina jedną nogę. Z podłogi wystają blade ręce. Machają palcami, Próbują złapać nogi mężczyzny. Reszta sceny wyciemniona.

Na środku dwie kobiety, jedna w czarnym garniturze, druga w białej sukience. Całują się. Wokół nich aktorzy w tęczowych kostiumach imitujących sukienki ludowe. Uśmiechnięci klaszczą.

Nieco niewyraźny widok na czarną kurtynę od dołu. Na aksamitnym materiale mnóstwo świetlnych kropek. Zawieszone nad kurtyną reflektory świecą.

Szkic sceny ze spektaklu. Trzech mężczyzn w surdutach siedzi przy niewielkim stole. Mają poważne miny, marszczą brwi. Grają w karty.

Portret poważnej kobiety półprofilem. Włosy zaplecione wokół głowy. Suknia ciemna z rozszerzanymi rękawami i ozdobnymi aplikacjami.

Czarno-białe zdjęcie. Szczupły, umięśniony mężczyzna w jasnej bieliźnie przyklękuje na drewnianej podłodze. Ręce zwiesza luźno, przymyka oczy.

Biała scena pudełkowa. Ściany i podłoga oblane krwistoczerwonym płynem. Na drzwiach czerwony napis K+M+B 2022. Na scenie ubrana na czarno kobieta. Pcha pomarańczową maszynę czyszczącą.

Ciemny korytarz. Półki obklejone biało-czerwoną, ostrzegawczą taśmą. Na nich metalowe rurki i czarne worki. Między półkami, na stojaku kostium. Czarne, wysokie nakrycie głowy ozdobione złotymi łańcuszkami. Na nakrycie głowy zarzucona długa, czarna, prześwitująca chusta ze złotym haftem. Spod niej wystaje szeroka, falbaniasta spódnica.

Zasłonięta, beżowa kurtyna. Przy niej, tyłem do aparatu stoi kobieta. Pochyla głowę, opiera dłonie na biodrach.

Widok przez uchylone drzwi. Korytarzem przechadza się mężczyzna w ochrowym mundurze i wysokich, skórzanych butach. Na lewym przedramieniu czerwona opaska. Mężczyzna jest odwrócony tyłem. Ma czarne, ulizane włosy. Dłonie splecione za plecami.

Zielonkawe zdjęcie. Ściany pomazane. Na brudnej podłodze kilka oblanych farbą garnków różnej wielkości. W nich mniejsze i większe drewniane kije. Na środku stoi trzech mężczyzn. Każdy zasłania garnkiem twarz.

Sepia. Zdjęcie sypialni. Na górze ściany namalowany motyw roślinny. Niżej wiszą zdjęcia, rysunki, niewielka podkowa. W centrum zdjęcia łóżko nakryte wzorzystą narzutą. Materiał opada na podłogę. Na łóżku mężczyzna w garniturze. Leży na boku, podpiera głowę dłonią.

Scena ze spektaklu lalkowego. Przy niewielkich stolikach z parasolkami siedzą lalki. Z tyłu, przy suficie wiszą bardzo duże usta. Nieco niżej, na spiczastej chmurce lewituje niewielka kolumna w stylu jońskim.

Czarno-białe zdjęcie. Z przodu trzy osoby. Stoją w emaliowanych miednicach. Nogi ugięte, twarze wykrzywione. Za nimi kilka drewnianych drabin. Tylna ściana przypomina ogromną szafę. W niektórych szufladach ludzie.

Scena ze spektaklu. Scenografia antyczna, minimalistyczna: proste meble, półokrągłe nisze. Na tylnej ścianie otwarte drzwi. W przejściu mężczyzna w ciemnej szacie. Patrzy w prawo, na kobiety. Dwie z nich siedzą, trzecia stoi, dotyka pleców jednej z nich. Pod zdjęciem nazwiska aktorów oraz imiona odgrywanych postaci.

Czarno-białe zdjęcie. Z lewej, na sofie para. Kobieta w stroju ludowym leży, patrzy w obiektyw. Mężczyzna wtula się w jej brzuch. Z prawej, w przejściu mężczyzna w czarnym ubraniu. Ma nastroszone włosy. Na ścianie niewielki obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.

Na środku aktorka z zespołem Downa. Stoi w świetle, reszta sceny wyciemniona. Ma srebrne body z dużym dekoltem i czarną spódniczkę. Do włosów doczepiony biały, gęsty welon. Na czubku głowy sztuczne, beżowe kwiaty. Kobieta stoi wyprostowana. Ręce ugięte w łokciach skierowane na boki.

Czarno-białe zdjęcie. Męskie dłonie trzymają maskę nad stołem. Rozchylają jej wargi. Maska ma wypukły nos, nienaturalnie szerokie usta, duże zęby. Na górze doczepiona gęsta, czarna peruka. Na blacie niewielkie nożyczki, kable, narzędzia.

Widok z góry na talerz. Ma szeroką, ciemnoniebieską obramówkę. W środku obraz Teatru Wielkiego w Warszawie. Przed budynkiem duży plac, powozy zaprzęgnięte w konie.

Walery Rzewuski (1867)

Czarno-białe zdjęcie grupy aktorów na tle kamiennej ściany. Wszyscy w czarnych garniturach. Mają zdeformowane, wykrzywione, trupie twarze.

Cenimy Twoją prywatność
Używamy opcjonalnych plików cookie, aby zapewnić najlepszą funkcjonalność strony. Jeśli odrzucisz opcjonalne pliki cookie, stosowane będą wyłącznie pliki cookie niezbędne do funkcjonowania strony.