Theatre

Memory

Czarno-białe, zwielokrotnione zdjęcie tańczącego mężczyzny. Ubrany jest w jasny garnitur i ciemne okulary. Roześmiany unosi ręce nad głowę. Obok niego i za nim tańczą inni.
Czarno-białe zdjęcie. Z przodu trzy osoby. Stoją w emaliowanych miednicach. Nogi ugięte, twarze wykrzywione. Za nimi kilka drewnianych drabin. Tylna ściana przypomina ogromną szafę. W niektórych szufladach ludzie.
Czarno-białe zdjęcie. Na scenie trzy osoby. Z lewej młoda dziewczyna. Długie włosy związane w dwa warkocze. Wywraca oczami. Dojrzały mężczyzna trzyma jej dłoń. Drugi stoi obok. Ma starannie przystrzyżone wąsy. Przygląda się dziewczynie. Za nimi malowana scenografia, zimowy pejzaż.
 Na pierwszym planie nagi mężczyzna. Jego ciało niedokładnie pomalowane farbami w odcieniach zieleni i brązu. Twarz zakrywa brązowa maska z uwypuklonymi zmarszczkami i długim, haczykowatym nosem. Mężczyzna odchyla się do tyłu, wyrzuca w górę ręce. Wokół fruwają białe pióra. ​​​​​​​
Scena ze spektaklu. Scenografia antyczna, minimalistyczna: proste meble, półokrągłe nisze. Na tylnej ścianie otwarte drzwi. W przejściu mężczyzna w ciemnej szacie. Patrzy w prawo, na kobiety. Dwie z nich siedzą, trzecia stoi, dotyka pleców jednej z nich. Pod zdjęciem nazwiska aktorów oraz imiona odgrywanych postaci.
Scenografia do spektaklu. Okazały salon. Ściany i drzwi bogato zdobione płaskorzeźbami i obrazami, wysokie okna. Wytworne meble z ciemnego drewna.
 Obraz. Portret drobnej, młodej kobiety. Drobne, brązowe loczki otaczają jej twarz. Suknia bogato zdobiona, do kapelusza doczepione pióra. W tle drzewa, błękitne niebo i kłębiaste chmury.
Scena. Na środku kwadratowa rama z naciągniętym, jasnym płótnem. Na nim szkic fragmentu pokoju: szafa, komoda, fotel, umywalka. Przy ramie stoi mężczyzna w przylegającym ubraniu. W wyciągniętej przed siebie ręce trzyma melonik. Obserwuje go uważnie.
Czarno-białe zdjęcie grupy aktorów na tle kamiennej ściany. Wszyscy w czarnych garniturach. Mają zdeformowane, wykrzywione, trupie twarze.
Czarno-białe zdjęcie. Na pierwszym planie mężczyzna w kowbojskim kapeluszu. Część twarzy zakrywa maska z dorysowanymi oczami. Mężczyzna przykłada do ciała biały, prostokątny materiał z narysowanym ludzkim szkieletem od żeber w dół.
Okładka tygodnika “Goniec”. Na środku portret młodej kobiety profilem. Ubrana jest w białą, dopasowaną sukienkę. Ciemne, gładkie włosy upięte, ozdobione drobnymi kwiatami. Kobieta ma lekko pochyloną głowę. Brodę podpiera złożonym wachlarzem. Wokół zdjęcia narysowana wymyślna ramka.
Czarno-białe zdjęcie ze spektaklu lalkowego. Lalki i aktorzy w przydużych, przerysowanych maskach patrzą, wskazują na mężczyznę na środku. Ten siedzi w misce, niepewnie patrzy na rozgniewaną kobietę. Za nim chłopiec z karabinem.
Sepia. Zdjęcie sypialni. Na górze ściany namalowany motyw roślinny. Niżej wiszą zdjęcia, rysunki, niewielka podkowa. W centrum zdjęcia łóżko nakryte wzorzystą narzutą. Materiał opada na podłogę. Na łóżku mężczyzna w garniturze. Leży na boku, podpiera głowę dłonią.
Scena ze spektaklu lalkowego. Przy niewielkich stolikach z parasolkami siedzą lalki. Z tyłu, przy suficie wiszą bardzo duże usta. Nieco niżej, na spiczastej chmurce lewituje niewielka kolumna w stylu jońskim.
Czarno-białe zdjęcie. Na środku łóżko. Na jego skraju, na brzuchu leży kobieta z bardzo szeroką fryzują. Uśmiecha się, zerka w bok. Na łóżku podskakuje mężczyzna w białych ogrodniczkach. Do krocza przyszyty pluszowy penis. Zza łóżka wygląda kobieta z domalowanym zarostem i monobrwią.
„A. Strauss" (1909)
Lekko wyblakłe zdjęcie z fleszem. Osiem dziewczynek w różowych, tiulowych spódniczkach. Wszystkie mają włosy spięte w gładkie koki. Stoją tyłem do aparatu. Przed nimi czerwona kurtyna.
Czarno-biały portret młodej kobiety zwróconej półprofilem. Ma duże oczy, pełne usta ułożone w lekki dzióbek. Wokół ust i na żuchwie ma doklejone krótkie, sztywne białe i czarne włosy.
Kolaż czarno-białych zdjęć. Na paskach różnej szerokości twarze aktorek, aktorów, reżyserów. Niektóre spokojne, statyczne, inne bardzo ekspresyjne, uchwycone w ruchu lub w trakcie wypowiedzi.
Czarno-białe zdjęcie. Męskie dłonie trzymają maskę nad stołem. Rozchylają jej wargi. Maska ma wypukły nos, nienaturalnie szerokie usta, duże zęby. Na górze doczepiona gęsta, czarna peruka. Na blacie niewielkie nożyczki, kable, narzędzia. 
Fragment scenografii do spektaklu. Tylna ściana zakryta zasłonami, po lewej czerwoną, po prawej niebieską. Przed nimi kilkumetrowa makieta stromej góry z niewielkim, kwadratowym okienkiem w środku.
Seria dziesięciu zdjęć. Ułożone są w dwóch rzędach. Na każdym szczupła, ciemnowłosa kobieta z nieobecnym spojrzeniem. Pozuje sama lub z meblami, ale nie wykorzystuje ich w typowy sposób: chowa głowę pod leżakiem, kuli się i opiera siedzisko krzesła o plecy, zwisa z leżaka głową w dół.
Kwadratowy, czarno-biały portret mężczyzny bokiem. Zerka przez ramię, uśmiecha się szeroko. Światło reflektora pada na jego policzek.
 Sepia. Zdjęcie ze spektaklu. Trzech mężczyzn w surdutach siedzi przy niewielkim stole. Mają poważne miny, marszczą brwi. Grają w karty.
Czarno-białe zdjęcie. Między lewą a prawą kulisą zawieszona cienka lina. Aktorzy ubrani w białe kostiumy ciągną ją. Dołącza do nich drobna kobieta. Wszyscy są tyłem do obiektywu.
Pożółkła kartka. Na środku owalne zdjęcie - portret wąsatego mężczyzny. Grzywka ułożona na bok, włosy po bokach bardziej niesforne. Ma na sobie koszulę z wysokim kołnierzykiem, pod szyją ciemny fular. Pod zdjęciem krótka notatka biograficzna.
Czarno-biały portret kobiety w hełmie nurka. Ma makijaż w stylu retro - cienkie, narysowane brwi, kocie kreski, wyraziste, ciemne usta. Kobieta zerka w bok przez porysowaną, lekko zaparowaną szybkę hełmu.
Mężczyzna w opiętym mundurze. Stoi przy ścianie z narysowanymi drzwiami. Przy nich krzesło. Mężczyzna stawia na nim jedną nogę. Puka do drzwi.
Ciemny korytarz. Do połowy ściany boazeria, przez środek podłogi biegnie dywan w geometryczne wzory. Pod ścianą dwa fotele. Obok nich, na ścianie zielone światełko wyjścia ewakuacyjnego. Korytarz skręca. Za rogiem łuna światła.
Sepia. Smukła kobieta w jasnej sukience. Ma rozpuszczone, gęste włosy. Lekko pochyla głowę, patrzy w obiektyw aparatu. Jej spojrzenie intensywne.